Kinderen die tijdens de lockdown sterker verbonden waren met de natuur, hebben minder gedragsproblemen en emotionele zorgen. Dat blijkt uit Brits onderzoek. De resultaten versterken het idee dat de natuur een belangrijke rol kan spelen in de geestelijke gezondheidszorg voor kinderen.
Uit de studie van de Universiteiten van Cambridge en Sussex bleek ook dat kinderen uit welvarende gezinnen hun band met de natuur tijdens de pandemie meer konden versterken dan minder welvarende leeftijdsgenoten. Voor kinderen uit armere gezinnen, die vaker een minder sterke band met de natuur ervoeren, was de corona-lockdown mentaal waarschijnlijk een grotere uitdaging. Een derde van de kinderen van wie de band met de natuur afnam, vertoonde meer tekenen van verdriet, angst of ‘anti-sociaal gedrag’.
De resultaten versterken het idee dat de natuur een belangrijke rol kan spelen in de geestelijke gezondheidszorg voor kinderen, zeggen de onderzoekers. Ze pleiten voor meer inspanningen, zowel thuis als op school, om kinderen te ondersteunen bij de verbinding met de natuur. Dat kan bijvoorbeeld door meer tijd vrij te maken om in de buitenlucht door te brengen, door meer (moes)tuinprojecten te organiseren op scholen, en betere financiële ondersteuning voor natuur-gerichte projecten, met name voor scholen in armere gebieden.
Volgende lockdowns
De studie, uitgevoerd onder Britse kinderen en gepubliceerd in het tijdschrift People and Nature, biedt ook relevante richtlijnen voor eventuele toekomstige lockdowns.
‘Door de lockdowns hadden kinderen niet langer hun normale schoolactiviteiten, routines en sociale interacties’, zegt Samantha Friedman, onderzoeker aan de Universiteit van Cambridge en hoofdauteur van de studie. ‘Dat deze barrières wegvielen, gaf ons een nieuwe context om te bekijken hoe veranderingen in de connectie met de natuur de geestelijke gezondheid beïnvloeden.’
‘We weten dat toegang tot en betrokkenheid bij de natuur wordt gelinkt aan tal van voordelen voor kinderen en volwassenen Zo kunnen gevoelens van angst en depressie verlaagd worden en kan stress gereduceerd worden.’
De bevindingen kunnen landen helpen als ze in de toekomst opnieuw lockdown-regels moeten opleggen, zegt Elian Fink, universitair docent Psychologie aan de Universiteit van Sussex, en ook betrokken bij het onderzoek. Dat is volgens haar met name van belang voor landen waar de lockdown-beperkingen ervoor zorgden dat kinderen helemaal geen toegang tot de natuur meer hadden.
‘De hoeveelheid tijd opkrikken die kinderen in de natuur kunnen doorbrengen, of de afstand verruimen die kinderen mogen reizen om toegang te krijgen tot de natuur, kan gunstige effecten hebben op hun mentale gezondheid’, zegt Fink.
Gelijke kansen
Sterkere verbondenheid met de natuur zagen de onderzoekers bijvoorbeeld terug in meldingen van kinderen die meer tijd besteedden aan tuinieren, spelen in de tuin of lichamelijke activiteiten buitenshuis. Dit was vaak gekoppeld aan de extra tijd die kinderen daarvoor hadden tijdens de lockdown. En aan de andere kant, zo gaven de ouders aan, werd een lagere verbondenheid met de natuur verklaard doordat er minder toegang was tot sommige natuurlijke ruimtes door reisbeperkingen die op dat moment golden.
De contrasten kunnen tussen de verschillende sociaaleconomische groepen zijn mogelijk nog groter dan uit de studie blijkt, omdat de respondenten van de enquête vooral afkomstig waren uit meer welvarende maatschappelijke groepen.
Tot slot, stelt Friedman, laat de studie een breed scala aan mogelijkheden zien waarop ouders kinderen kunnen helpen meer verbonden te raken met de natuur. ‘Dat hoeft echt niet per se kamperen in het bos te zijn en zelf voedsel zoeken. Het kan zo simpel zijn als een wandeling in de buurt maken of tien minuten per dag buiten zitten.’
Bron: mo.be