Er zijn structurele verschillen op groepsniveau tussen de hersenen en het DNA van personen met ADHD en die van gezonde mensen. Dat staat in het proefschrift waarop Janita Bralten op 12 februari promoveert aan de Radboud Universiteit in Nijmegen.
ADHD is een veelvoorkomende aandoening die vaak nog veel onbegrip krijgt. De opmerkingen “ADHD bestaat niet” en die “kinderen zijn gewoon druk” komen vaak voor. Bralten’s onderzoek laat zien dat er op groepsniveau wel degelijk structurele brein en genetische verschillen te vinden zijn tussen personen met ADHD en gezonde mensen. ADHD is het uiteinde van een continuüm aan mogelijke kenmerken waarvan iedereen wel iets kan hebben maar als je alles samen in hoge mate hebt, leidt dit tot een ADHD diagnose.
Bralten maakt voor haar proefschrift gebruik van MRI data van families die hebben meegedaan aan het internationale IMAGE en neuroIMAGE onderzoek. Dat verzamelt gegevens van families waarvan één van de kinderen ADHD heeft. Vragenlijsten en testen brachten de symptomen van ADHD in beeld en bloedonderzoek gaf inzicht in de DNA van de families.
Braltens onderzoek laat een patroon in de hersenen zien dat verschilt bij kinderen met ADHD en zonder ADHD. In mindere mate zijn deze verschillen ook te zien bij broertjes en zusjes van ADHD-patiënten. Het onderzoek van Bralten maakt het mogelijk meer inzicht te krijgen in wat er precies gebeurt bij kinderen met ADHD.
ADHD is sterk erfelijk, daarom keek Bralten ook naar het DNA binnen haar onderzoek. Ze ontdekte daarbij verschillende genetische regio’s en groepen van genen die geassocieerd zijn met verschillende ADHD-kenmerken leiden. Dit toont aan dat er veel heterogeniteit is binnen ADHD en het goed kan zijn verschillende elementen te combineren wanneer we naar ADHD kijken. Hierdoor kunnen we beter begrijpen wat er precies gebeurt bij mensen met ADHD. Het combineren van verschillende elementen zal in de toekomst wellicht kunnen zorgen voor subgroepen binnen ADHD.
Over de promovendus
Janita Bralten (1986) volgde een bachelor Psychobiologie aan de Universiteit van Amsterdam, waarna ze de onderzoeksmaster Cognitive Neuroscience in Nijmegen behaalde in 2010. Bovenstaand onderzoek voerde zij uit op de afdelingen Cognitive Neuroscience en Genetica van het Radboudumc, binnen het onderzoeksinstituut Donders Center for Neuroscience. Momenteel werkt zij als post doctoraal onderzoeker bij de afdelingen Cognitive Neuroscience en Genetica van het Radboudumc.
Bron: Radboudumc.nl/niji.nl