In Nederland is een grote groep mensen die lijdt aan depressie. Mensen die lijden aan chronische depressie krijgen niet altijd de juiste zorg van de juiste hulpverlener. In veel gevallen zouden zij vanuit de basis GGZ moeten worden doorverwezen naar een gespecialiseerde zorgverlener, maar dit gebeurt veelal niet.
Aartjan Beekman, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP) vindt het belangrijk dat een chronische depressie ook daadwerkelijk wordt gezien als een chronische ziekte. “Zoals iemand met diabetes die zijn leven lang moet leren omgaan met zijn ziekte, moet iemand die chronisch depressief is, dat ook. Het kan periodes beter gaan, maar ook slechter”, legt Beekman uit.
Waarom komen mensen met een chronische depressie niet verder dan de Basis GGZ?
- Allereerst blijven patiënten hun eerste hulpverlener, bijvoorbeeld de huisarts, vaak trouw. Een goede vertrouwensband met de hulpverleners is voor mensen met een depressie belangrijk. Ook al levert de behandeling onvoldoende resultaat en treedt er geen verbetering meer op.
- Het financiële aspect speelt ook een grote rol in het overstappen naar een hulpverlener in een andere lijn. De huisartsenzorg tast de eigen bijdrage niet aan. Wordt de patiënt doorverwezen naar een psycholoog dan is de eerste 375,00 euro voor rekening van de patiënt. Niet iedereen kan dat betalen en blijft om die reden bij de huisarts. Bovendien gebeurt het niet zelden dat mensen gebruik moeten maken van acute psychiatrische hulp (crisisdienst). Problemen kunnen zich in de loop van de tijd hebben opgestapeld en medische zorg lang worden vermeden.
- Tenslotte blijven mensen in de sector hangen simpelweg omdat er wachtlijsten voor gespecialiseerde zorg zijn.
Bron: Trimbos.nl