OCO – Interview Remco

Een warm huis, een vriendin en geen schulden meer. Ik heb heel veel gehad aan OCO.

Voor Remco  (56) zag het leven er zeven jaar terug donker uit. Hij vertelt graag hoe hij met behulp van het STIP langzaam uit het dal kroop en weer een leven opbouwde.

“In het voorjaar van 2014 kwam ik in contact met de cliëntondersteuners (OCO) van het STIP. Ik was naar Kernkracht gestuurd door een wakkere behandelaar van Parnassia die het was opgevallen dat ik stiekem koekjes in mijn zak stopte na een afspraak. Ik was al een paar maanden zonder inkomen, had schulden, een ernstig verslavingsprobleem en stevige PTSS-klachten. Er waren heel wat zaken die opgelost moesten worden.

De cliëntondersteuners begonnen de hulp met het aanpakken van de meest urgente problemen. Ze namen contact op met het UWV, zorgden ervoor dat ik goed verzekerd was en troffen betalingsregelingen met schuldeisers. Er kwam een zekere rust over me, waardoor ik een paar maanden later met goede moed aan een behandeling voor het PTSS begon. Die zou uiteindelijk drie jaar duren.

In het begin van 2015 startte ik met sturing van OCO een schuldhulpverleningstraject. Het voelde goed om mijn problemen aan te pakken en ik kreeg van Kernkracht de mogelijkheid om de cursus Ervaringsdeskundigheid te volgen. Ik wilde op zoek naar nieuwe inspiratie en had het idee dat ik mijn kwaliteiten was verloren.  Door mijn verhaal met anderen te delen, wilde ik hen helpen en de zin in het leven terugkrijgen.

Achteraf kan ik zeggen dat de cursus enorm goed voor mijn herstel is geweest. Het gaf heel veel voldoening om met enige regelmaat openhartig te praten met studenten op Hogescholen, die mijn verhaal in hun bagage meenamen. Ook stond ik op braderieën en sprak ik bij gemeenten over schuldenproblematiek. Het was fijn dat mijn inbreng erg werd gewaardeerd. Ik voelde me weer nuttig en het lukte me goed om mijn verslaving aan te pakken. Dat scheelde niet alleen veel geld, maar ook lichamelijke vooruitgang. Ik werd steeds fitter en kreeg met de dag meer energie.

Ik kreeg van Kernkracht de ruimte om hardlooptherapie te geven. Ik ben zelf een fervent hardloper en heb samen met Het Bruisnest (van Kwintes) een loopgroep opgezet. Twee keer per week kwamen we met een gezelschap heel fijne deelnemers op een prachtige locatie in Gouda bij elkaar. Ik nam koffie mee van Kernkracht en zette mijn kennis met veel plezier in om de lopers te begeleiden. De één was gevorderd, de ander had moeite om 80 meter af te leggen. Maar we gingen met respect met elkaar om en beleefden een paar prachtige jaren.

Mijn schulden vormden zoals gezegd een belangrijk deel van mijn probleem. Langzaam maar zeker begonnen ze te slinken en ik was heel trots toen het traject in 2020 kon worden afgesloten. Ik had een kundige bewindvoerder met wie ik altijd heel goed contact heb gehad. Het zag er moeilijk uit zeven jaar geleden, maar nu ben ik mooi schuldenvrij. Ik ben de cliëntondersteuners erg dankbaar dat ze mij de weg hebben gewezen. Een mens heeft soms nu eenmaal een duwtje in de rug nodig.

Op alle vlakken gaat het nu weer goed met me. Mijn PTSS-klachten zijn flink verminderd en daar heb ik hard voor gewerkt.  Onlangs ben ik van een grote maar nogal tochtige antikraakwoning naar een prettig en warm huis gegaan. Ik leef er een fijn leven, samen met mijn hond, die ik al drie jaar heb. Met mijn vriendin, die elders woont, heb ik een heel mooie relatie. We gunnen elkaar de vrijheid die we nodig hebben en voelen ons daar prima bij. Vorig jaar hebben we nog samen een prachtige reis naar Ierland gemaakt.

Ook bij Kernkracht ben ik weer actief sinds een tijdje. Ik heb een tijd als chauffeur van medicatie gewerkt, maar dat ging ten koste van mijn gezondheid. Ik moest naar landen in het Oostblok en kreeg met een terugval te maken. Bij Kernkracht kan ik me in een rustiger tempo bezighouden met het onderzoeken van mogelijkheden om een herstelboerderij op te zetten. Het gaat om een locatie waar mensen kunnen langskomen wanneer ze het even moeilijk hebben, zonder dat daar een hele administratieve procedure aan voorafgaat. Wat je vaak hoort, is dat de reguliere GGZ teveel drempels heeft opgeworpen als gevolg van bezuinigingen. Het doet mij goed om met het herstelhotel bezig te zijn. Wat er allemaal niet uit een bezoek aan het STIP kan voortvloeien…

Door Gerrit-Jan van Heemst | vrijwilliger bij KernKracht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *